คนไทยไม่ใช้ S

วันนี้ผมขอให้ความรู้กับน้อง ๆ กันจ้ะ เดี๋ยวนี้ชื่อนักเรียน นักศึกษาไทยเราใช้ป็นชื่อฝรั่งกันเยอะแยะ น้อง ๆ ลองเขียนชื่อภาษาอังกฤษของเพื่อนชื่อเจมส์ดูนะ น้องเขียน Jame ใช่ม่า ที่นี้คุณน้องลองเสริชสองเจมส์ดูนะ คนหนึ่งคือ  Jame Harden ที่เป็นนักบาสและอีกคนคือ Jame Bond พยัคย์ร้าย 007 พิมพ์แบบนี้เลยจ้ะ  Google จ้าวโลกจะพาเราไปหา James Harden กับ James Bond Wikipedia ทันที ทั้งสองคนมี S หลัง Jame นะสังเกตุไหม เอาให้สนุกกว่านั้น น้องลองเสริช James (name) ดูนะจ้ะ เราจะเจอ Wikipedia แล้วคุณน้องลากลงมาเรื่อย แล้วน้องจะเห็นว่าคนแต่ละชาติ เขาเขียนและออกเสียง James กันว่าอย่างไร มี Thai ด้วยหล่ะ เขาบอกว่าเราเขียนและออกเสียงอย่างนี้จ้ะ  เจมส์ (Jame, Cems̄̒) เขารู้ว่าเราเขียน James แบบ ไม่มี S ด้วยนะ เก่งจัง คราวนี้เวลาเราเขียนชื่อเพื่อนเราคือนายเจมส์เป็นภาษาอังกฤษเราเขียนถูกแล้วเนาะ

อีกคำที่เรามักไม่ใช้ S กันคือ Congratulation ที่ตอนจบเราเขียนป้ายกันไงละจ๊ะ เวลาเราใช้คำนี้ในฐานะของคำอุทาน หรืออวยชัยให้พรขอให้เติม S เสมอ  ใช้   Congratulations ! อย่างนี้

น้อง ๆ ลองทำการบ้านโดยไปที่ Google Translator แล้วคีย์คำว่า Congratulations, congratulations, Congratulation แล้วดูว่าเขาอธิบายความแตกต่างอย่างไรกันบ้าง จะเก่งภาษาต้องใช้การสะสมทีละเล็กละน้อยจ้า

วิตามินซี : ยี่ห้อไหนดี

โดยปกติแล้วผมชอบให้เราใช้อาหารเป็นยาและถ้าหลีกเลี่ยงได้ผมก็จะไม่แนะนำให้คุณกินวิตามินหรืออาหารเสริมเพราะเงินทองเป็นของมีค่า  แต่สำหรับราชาแห่งวิตามินคือวิตามินซีนั้นปกติเราหาได้จากธรรมชาติในปริมาณที่ไม่เพียงพอต่อการใช้งานในแต่ละวันจ้ะ สาเหตุก็เพราะการผลิตผักและผลไม้แบบอุตสาหกรรม การขนส่งและการจัดเก็บทำให้วิตามินซีสูญสลายไปก่อนที่เราจะกินเข้าไป ดังนั้นเราก็คงจะต้องซื้อเขากิน ปัญหาหนึ่งที่นักกินวิตามินซีหน้าใหม่มักกังวลคือยี่ห้อไหนดี ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจก่อนนะจ๊ะว่าวิตามินซีสกัดมีประวัติการใช้งานมาเป็นร้อยปี และยังมีตัวอย่างของผู้ที่ใช้วิตามินซีในระดับสูงเป็นเวลานานโดยไม่มีผลข้างเคียงให้เราเห็นมากมาย แปลว่าไม่ว่ายี่ห้อไหนก็ควรจะปลอดภัยและให้ประโยชน์เหมือน ๆ กัน ทีนี้คุณก็ต้องเข้าใจเพิ่มอีกนิดหนึ่งว่าวิตามินซีก็คือกรดแอสคอบิกซึ่งมีความเป็นกรดในตัวมันเอง บริษัทผู้ผลิตวิตามินซีตามท้องตลาดจึงเพิ่มลูกเล่นลงไปเช่นใส่สารสกัดจากธรรมชาติเพื่อลดความเป็นกรด ทำให้การแตกตัวเป็นไปอย่างช้า ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าร่างกายเราจะดูดซึมไปใช้ได้ทั้งวัน ฯลฯ ทีนี้เมื่อคุณรู้แล้วว่าวิตมินซีถูกไม่ใช่ของไม่ดี และของแพงก็คือวิตามินซีสกัดบวกการใส่ลูกเล่นลงไป เวลาคุณเลือกซื้อคุณก็เลือกเอาตามกำลังทรัพย์ของคุณเลยจ้ะ คุณอาจจะกินขององค์การเภสัช 500 มิลลิกัมครั้งละหนึ่งเม็ดหลังอาหารเช้าเย็น กินแบล็คมอร์หรือเมก้าหรือยี่ห้ออื่น ๆ 1000 มิลลิกรัมหลังอาหารครั้งเดียวเลยก็ได้ ดีสุดก็หลังอาหารเช้า แต่ผมว่ามื้อไหนก็ได้ที่เราสะดวก เราใช้วิตามินเพื่อป้องกันโรค บำรุงร่างกาย ไม่ได้ใช้เป็นยาจ้า

Mt rainier อเมริกา

สวัสดีวันอาทิตย์ทุก ๆ ท่านจ้ะ ในฐานะที่เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แสนพิเศษ ผมขอนำรูปของนักเขียนร่วมคือท่าน Adventure มานำเสนอให้คุณ ๆ ผ่อนคลายกันวันนี้จ้า



Location : Mt rainier Oregon USA

Location : Rip Tide Dr Cloverdale Oregon USA ทะเลแปซิฟิค ซ้ายสุดของอเมริกา

วิตามินซี : กินเท่าไหร่ดี

ตอนที่แล้วผมอ้างถึงจ้าวโลกอเมริกาว่าท่านแนะนำการรับประทานวิตามินซีไว้ที่ 120 มิลลิกรัม ผมอ้างมาจาก National Institutes of Health (NIH)แต่ในเว็บเดียวกันนั้นก็บอกว่าผู้ใหญ่โดยปกติก็สามารถรับประทานได้ถึง 2000  มิลลิกรัม และถ้าอ้างไปถึงคลีนิกชื่อดังอย่างเมโยคลีนิก ขนาดของวิตามินซีที่ให้ตามแต่วัตถุประสงค์ยังมากน้อยแตกต่างกันจ้ะ  ถ้าอ้างถึงเจ้าของรางวัลโนเบลอีกท่านคือ ดร. ไลนัส พอลลิ่ง ที่ทานวิตามินซีในระดับสูงมาก ๆและไปเสียชีวิตที่อายุ 90 กว่า ๆ คุณก็ควรจะรับประทานมากกว่าที่ NIH แนะนำได้โดยปลอดภัยจ้ะ โดยปกติถ้าคุณไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงอะไรผมขอแนะนำให้คุณใช้ที่ปริมาณ 500 มิลลิกรัม 2 เม็ดต่อวัน หรือ 1000 มิลลิกรัมหนึ่งเม็ดต่อวันหลังอาหาร เพราะคุณหาซื้อได้ง่ายตามร้านขายยาทั่วไป โดยขนาดรับประทานที่แนะนำนี้ควรจะทำให้ปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระอยู่ในร่างกายคุณ 24 ชั่วโมงหรือ 1 วันพอดี ๆ เราทำอะไรเราต้องวัดผลได้นะจ๊ะถ้าคุณเคยเป็นหวัดและคุณไม่เป็นหวัด หรือเป็นน้อยลง ผิวพรรณสดใสและเล็บเป็นมันเงา โดยไม่มีอาการข้างเคียงเช่นปวดท้อง ท้องเสีย คุณได้รับผลดีจากวิตามินซีเข้าไปเต็ม ๆ แล้วจ้า 

วิตามินซี : ราชาแห่งวิตามิน

เราเรียนมาตั้งแต่เป็นเด็กว่าทหารเรือหรือลูกเรือที่ออกเดินทางในทะเลเป็นเวลานานมักจะเป็นโรคลักปิดลักเปิด โดยเรื่องราวอันโด่งดังก็คราวที่ราชนาวีอังกฤษทดลองแจกส้มและมะนาวให้แก่ทหารเรือทุกวันเพื่อทดลองป้องกันโรคในปี คศ.1747 และเรื่องราวการพิสูจน์ก็ดำเนินมาอีกร่วม 50 ปีก่อนที่จะมีการยอมรับว่าส้มและมะนาวป้องกันโรคลักปิดลักเปิดได้จริง ผ่านมาอีก 130 กว่าปี คือปี คศ. 1932-34 ชาวโลกถึงจะเริ่มรู้จักตัวตนของวิตามินซีและสามารถสกัดออกมาในเชิงพานิชย์ได้ วิตามินซีถูกใช้กันอย่างแพร่หลายและมีส่วนให้คนหลายคนได้รับรางวัลโนเบลต่างกรรมต่างวาระกัน ในบรรดาวิตามินทั้งหมดวิตามินซีทำหน้าที่ป้องกันโรคต่าง ๆ ได้สมบูรณ์แบบเป็นยอดสารต้านอนุมูลอิสระ ราชาแห่งวิตามิน ที่ผมเล่าประวัติวิตามินซีมายืดยาวก็เพราะว่าเราใช้เวลาถึง 268 ปีในการทำความรู้จักกับยอดวิตามินตัวนี้ และถึงปัจจุบันนี้เราก็ยังถกเถียงกันอยู่มากมายว่าปริมาณที่ควรได้ได้รับคือเท่าไหร่ ท่านอเมริกาเจ้าโลกปัจจุบันซึ่งเป็นอาจารย์ของอาจารย์หมอเราอีกทีท่านแนะนำไว้สูงสุด 120 มิลลิกัมต่อวัน ก็เท่ากับสองเม็ดเล็ก ๆ สีส้มที่เราซื้อตามร้านขายยานั่นแหละ แต่สำหรับผมคำตอบคือเท่าไหร่ครั้งหน้าผมจะมาเฉลยจ้า

ไม้ชุมชน 1 : พุดน้ำบุศย์

มีอยู่พักหนึ่งที่เราเห่อศาสตร์อโรมาเธอราปีกันอย่างหนักจนน้ำมันหอมระเหยของฝรั่งขายดิบขายดี แต่ผมบอกตรง ๆ ว่าผมไม่กล้าใช้น้ำมันเหล่านั้นเพราะผมกลัวว่าจะเป็นสารเคมีสังเคราะห์เสียมากกว่า เมื่อไม่แน่ใจว่าอันไหนจริงอันไหนแท้ ผมขอเดินตามก้นบรรพบุรุษเราที่ใช้ดอกไม้ เครื่องหอม และสมุนไพรจากธรรมชาติมาใช้ทำให้อารมณ์สุนทรีย์จ้ะ ผมนึกถึงวันเก่า ๆ ที่ช่วยแม่นั่งคั้นน้ำใบเตย หั่นผิวมะกรูด อบขนม ร้อยพวงมาลัยและนั่งรับลมเย็น ๆ บนแคร่ไม้พร้อมกลิ่นหอมเย็นจากดอกไม้กลางคืนแล้วจึงขอชวนคุณปลูกดอกไม้กัน ดอกไม้ไทยเรามีให้เลือกมากหลายให้คุณเลือกปลูกตามความถนัด แต่วันนี้ผมขอชวนปลูกพุดน้ำบุศย์ไว้ริมรั้วเพราะดูแลง่าย ต้นสูงแค่ 2-3 เมตร ออกดอกตลอดปี กิ่งปักชำได้ จะได้เอาไว้แจกเพื่อนบ้านตามแนวคิดต้นไม้ชุมชน ผมรดน้ำวันละครั้งตอนเช้าแค่นั้นเอง กลิ่นหอมยังเผื่อแผ่เพื่อนบ้านได้อีกด้วย  กลับมาค่ำ ๆ ได้กลิ่นหอมก่อนเข้าบ้านแล้วหายเหนื่อยเลยจ้า

ท่องเที่ยวบ้าง

โลกปัจจุบันนี้ถูกย่อด้วยข้อมูลข่าวสารจนเหลือใบนิดเดียวแล้วจ้ะ อุตสาหกรรมการบินก็ถูกบังคับให้ลดราคามาสู้กันอยู่เรื่อย ๆ ถึงแม้ผมจะรักชาติและชอบเที่ยวไทยมากสักเท่าใด ผมก็ยังแนะนำให้คุณหาโอกาสไปเปิดหูเปิดตาต่างประเทศบ้าง ขอย้ำว่าบ้างนะจ๊ะ ไม่ใช่บ้าจนกระเป๋ากลวง ชีวิตเราอย่าใช้ซะเสียจนมันเสียกระบวน ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากจึงขออนุญาตนำรูปและข้อเขียนของนักเขียนร่วมในบล็อกผมคือท่าน Adventure มานำเสนอจ้า

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

24 Hours Journey to Home

สนามบินที่  Portland จะใช้น้องหมาวิ่งดมกลิ่นตรวจความปลอดภัยรอบแรก

สนามบินที่นี่ จะฝึกน้องหมาให้ขึ้นเครื่องเพื่อช่วยเหลือเจ้าของที่ ต้องการความช่วยเหลือพิเศษ เช่นตาบอด

รอต่อเครื่องเกาหลี ซื้อของ Duty free ไม่เป็น ขนมเกาหลีไม่มีอะไร 

มารอที่ร้านวัฒนธรรมเกาหลี เค้าให้เราทดลองทำ แนะนำให้กระทรวงวัฒนธรรมของเราปรับมาใช้บ้าง

หิมะลง เครื่อง delay กระจาย

สนามบินเกาหลี เน็ตเร็วเร็วที่สุดตั้งแต่เดินทางมา ใช่ เน็ตเร็วก็นำหน้าด้านการเข้าถึงข้อมูล...จบแล้วจ้า ราตรีสวัสดิ์

กินอาหารง่าย ๆ ได้คุณค่า

ในชีวิตเร่งรีบแบบทุกวันนี้ ผมรู้สึกว่ามนุษย์เมืองกลายเป็นมนุษย์ผัดกระเพรา มนุษย์ข้าวมันไก่มากขึ้นไปทุกวัน ๆ อาหารไทยเราที่เราโฆษนาให้ฝรั่งรู้ว่าเป็นหนึ่งในอาหารสุขภาพนั้นถูกตัดทอนออกจากชีวิตเราไปเรื่อย ๆ  ผมจึงขอนำเสนออาหารหรือส่วนผสมในอาหารที่เราควรกินเป็นประจำมาให้คุณ ๆ พิจารณาจ้ะ

1. ไข่ 2. ผักหรือผลไม้ 3. ถั่ว 4. ปลา หรือ งา 5. สมุนไพรและเครื่องเทศ ผมลองจัดให้คุณดูสักวันนะจ๊ะ

เช้า                  - ไข่ลวกโรยพริกไทยดำ กล้วยน้ำว้าสองลูก (สุดเฮลธตี้เลยหล่ะ)

เบรกสิบโมง    - ถั่วพิทาชิโอ้ 5 เม็ด (กินมากไปทั้งแพงทั้งอ้วน) 

กลางวัน          - ข้าวคะน้าหมูกรอบ หรือปลาดุกผัดเผ็ด (อย่าลืมโรยพริกน้ำปลามะนาวกระเทียมนะ)

เบรกบ่ายสาม  - กาแฟโรยผงอบเชย (อย่าใส่ไอ้วายร้ายครีมเทียมหล่ะ ใช้ตัวที่ร้ายน้อยกว่าคือนมแทนจ้ะ)

เย็น                 - ส้มตำข้าวโพด หรือสลัดโรยงา หรือก๊วยเตี๋ยวลุยสวน (วู้...เราไม่ต้องไปหาหมอแล้ว)

วันอื่น ๆ คุณก็จัดเองได้เต็มที่เลยจ้ะ

หมายเหตุ - ผัดกะเพรากับข้าวมันไก่ไม่ใช่ไม่ดีนะจ๊ะ แต่เราไม่ควรกินซ้ำ ๆ ทุกวันเท่านั้นเองจ้า  

เมื่อฝรั่งไม่รู้จักฟุตซอล

ตอนที่แล้วผมเล่าให้ฟังเรื่องคนไทยเราเข้าใจฟุตบอลในความหมายของอเมริกันชนผิด ตอนนี้ผมขอเล่าศัพท์ที่คนอเมริกันบางคนก็ไม่รู้กันบ้างจ้ะ คุณ ๆ ต้องเข้าใจเรื่องภาษากันก่อนนะจ๊ะภาษาที่เป็นภาษาคนเราทุกคนย่อมเรียนรู้ได้ และถึงแม้กระนั้นคำบางคำ ประโยคบางประโยคเจ้าของภาษาก็ไม่รู้หรือใช้ผิด คุณ ๆ ลองนึกดูถึงภาษาไทยที่เราใช้กันซีจ๊ะ วันนี้เขียนกันเลอะทั้งราดหน้า ลาดหน้า ผัดไท ผัดไทย ฯลฯ
 เวลาเราคุยกีฬากับคนอเมริกันผมเห็นเขาพูดคุยกันหลัก ๆ แค่ กอล์ฟ เทนนิส บาส และ (อเมริกัน) ฟุตบอลจ้ะ ผมละเบสบอลไว้เพราะเขาไม่ค่อยคุยกะเรา เขาคงเห็นว่าเราไม่ค่อยรู้เรื่อง มีครั้งหนึ่งผมถามฝรั่งอเมริกันว่ายูดูฟุตซอลไหม แกทวนอยู่ 2 ครั้งแถมผมสะกดว่า FUTSAL ให้แกอีก แกก็ยอมรับว่าไม่รู้จักจริง ๆ จ้ะ  เห็นไหมจ๊ะผมพิสูจน์แล้วว่าศัพท์บางคำฝรั่งยังไม่รู้จัก ดังนั้นคุณอย่าย่อท้อในการเรียนภาษากันนะ ภาษาเป็นกุญแจสำคัญในการเข้าใจมนุษย์และเรียนรู้โลกจ้า

เมื่อคนไทยไม่รู้จักฟุตบอล

วันนี้ผมขอมาแนวภาษาอังกฤษง่าย ๆ ตามคอนเซปต์เรื่อย ๆ ของ My talk กันบ้าง ภาษาอังกฤษหลัก ๆ ของโลกนี้แบ่งเป็น ฺ ฺBE คือ British English และ AE คือ American English อืม..คุณคงจะถามผมต่อไปว่ามีภาษาอังกฤษรอง ๆ ด้วยเหรอ ผมก็ต้องตอบว่ามีจ้ะ ประเทศที่เขามีศัพท์ของเขาเองวิธีออกเสียงของเขาเองก็มีเยอะไป เช่น ออสเตรเเลีย แอฟริกาใต้ เอาใกล้ที่สุดคือคนไทยเราที่ประดิษฐ์คำว่า Over, Dern, Freshy ออกมาให้คนอังกฤษ กับคนอเมริกันทึ่งกันมานักต่อนัก

อาทิตย์ที่ผ่านมาผมมีงานฉีดพลาสติกขึ้นรูปเป็นวงรี ๆ เหมือนรูปรักบี้ ฝรั่งอเมริกันเจ้าของงานเขาเรียกว่าฟุตบอลตลอดรายการที่พูด จนน้อง ๆ ต้องสะกิดถามผมว่ามันพูดฟูตบอล ๆ แล้วหนูไม่เห็นฟุตบอลซักกะลูก เขาพูดถึงอะไรคะพี่ ออ..ครับ คนไทยเรานึกถึงลูกฟุตบอลกลม ๆ ที่พี่ซิโก้เตะใช่ไหมละ แต่สำหรับคนอเมริกันแล้วฟุตบอลของเขามันคืออเมริกันฟุตบอลที่รูปรี ๆ เหมือนรักบี้จ้ะ    ส่วยฟุตบอลลูกกลม ๆ ของเรานั้นชาวอเมริกันเขาเรียก Soccer ball จ้ะ เราทำงานกับฝรั่งหลายชาติ เรียนรู้ศัพท์ง่าย ๆ ไว้บอกเพื่อน ๆ นะจ๊ะ

จวงผัดไท

วันเสาร์ที่ผ่านมามีโอกาสตามรอยเถ้าแก่เนี้ยร้านทองที่เป็นเพื่อนกันไปกินผัดไทยแถวดิโอลสยาม ถ้าตั้งต้นจากดิโอลสยาม แล้วเสริชหาจากกูเกิ้ลแมพด้วยคำว่าผัดไทยเราจะหาร้านไม่เจอเพราะร้านผัดไทยประตูผีจะโด่งดังกว่ามาก และถ้าลองเสริชด้วยคำว่าจวงผัดไทก็จะไปเจอร้านเจ๊จวงแถวเสาชิงช้าแทน ดังนั้นขอโปรดเดินตามลายแทงโดยพลัน จากในห้างดิโอลสยามให้หาทางที่จะไปบ้านหม้อหรือหาถนนตรีเพชรให้เจอ จากนั้นข้ามถนนตรีเพชรไปแล้วเดินไปทางขวามือเรื่อยไปตามฟุตปาธ มองซ้ายมือเราเรื่อย ๆ จะเห็นธนาคารไทยพานิชย์สาขาเฉลิมกรุง เดินไปอีกหน่อยจนถึงปากซอยภานุมาศก็จะเห็นรถเข็นพร้อมเครื่องผัดไทยตั้งอยู่ปากซอย โต๊ะเขาจะเรียงรายกันไปทางด้านหลังรถเข็นดังรูป เราก็ไปนั่งรวมกับชาวบ้านเขานั่นแหละอบอุ่นดี เท่าทีผมสังเกตุร้านนี้ควรเป็นร้านปรองดองตัวอย่าง เพราะฝรั่ง แขกไทย มอร์เตอร์ไซค์รับจ้างและสาวออฟฟิศนั่งกินกันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกินเสร็จก็รีบลุกออกไปให้คนอื่นนั่งแทน ที่เห็นผมเขียนผัดไทยบ้างผัดไทบ้าง เพราะชื่อร้านเขาเรียกตัวเองว่าจวงผัดไท

พอผมไปถึงเขาก็นับคนแล้วก็ผัด ๆ เอาผัดไทยมาส่งโดยไม่ต้องสั่ง ระหว่างรอผมก็ตักน้ำแข็งบริการตัวเอง น้ำดื่มน้ำแข็งฟรีครับ เอาหล่ะมาดูหน้าตาผัดไทยกัน น่ากินใช่ม่า

รสชาติพื้นฐานของเขาดีกลมกล่อม สมกับที่เป็นย่านดังหลังวังบูรพา ฯ และขวัญใจนักศึกษาเพาะช่าง แต่ในฐานะที่ผมมาจากอุตรดิตถ์หนึ่งในเมืองที่ผัดไทยรสชาติดีหาได้เต็มไปหมด ผมว่าความจัดจ้านแบบเปรี้ว หวาน เค็ม ยังไม่โดดเด่น และขาดเผ็ดอีกหน่อย เขาเหมือนจะจงใจใช้น้ำมันแต่น้อยทำให้เส้นไม่ชุ่มโชกน้ำมันบ้าพลังเหมือนร้านอาหารผัดทั่วไป อันนี้ควรนำไปเป็นตัวอย่างแก่ร้านบ้าน้ำมัน ไข่ที่ตอกก้นกะทะให้สุกพอดีก่อนกลับหงายมาด้านบนของจานให้อารมณ์ทางสายตามากยิ่งนัก (อืมม น้ำลายไหล) จานชามแก้ว สะอาดสะอ้าน เสริฟมาพร้อมถั่วงอกปลอดสาร ฯลฯ ตามภาพ บรรยากาศก็สบายแบบโลคัล แถมมีรถที่จะออกจากซอยแล่นเฉี่ยวหลังให้ตื่นเต้นเป็นระยะ ผมว่าผมอยากชวนคุณไปลองกินร้านนี้กันสักครั้งจ้ะ 

เปิดไฟ (เลี้ยว) กันไหม

เวลานี้โลกเรา บ้านเมืองเรามีปัญหาสารพัน ไม่เว้นแม้แต่บนท้องถนนที่ใช้ร่วมกัน ลองดูปัญหาที่เราเจอกันทุกวี่ทุกวันเช่นจอดทับเส้นทะแยงเหลือง จอดคาช่องซ้าย จอดซื้อปาท่องโก๋ แซงเส้นทึบ ฯลฯ แล้วผมะเหี่ยใจ เวลาเราชนกันถึงอีกฝ่ายทำผิดกฏหมาย ก็จะมีคนมาบอกอีกฝั่งหนึ่งไม่มีน้ำใจ วันนี้ผมอยากจะมาร้องขอน้าใจเล็ก ๆ จากคุณ ๆ ด้วยการให้ช่วยเปิดไฟเลี้ยวกันหน่อย ผมทราบจ้ะว่าบางเวลาคุณก็รีบ จึงปาดซ้วย ปาดขวา บางครั้งคันหน้าก็ขับช้าเหลือใจ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามการให้สัญญาณไฟเลี้ยวก็ควรจะทำเพื่อให้รถคันที่ตามหลังมาประเมินสถานการณ์ได้ถูก และจะช่วยป้องกันการเกิดอุบัติเหตุได้อีกมาก  มา ๆ เปิดๆฟเลี้ยวกัน เพียงแค่คุณปัดข้อมือเบา ๆ บ้านเราก็น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะจ้า 

กล้วยแพงแล้วจ้า

วันนี้ไปซื้อของไหว้พระ กล้วยน้ำว้าหวีเล็ก ๆ ที่ตลาดสดเขาขายกัน 40 บาท แม่ค้าเขาแจ้งว่าตอนนี้คนหันมากินกล้วยกันเยอะ เพราะกระแสชื่นชมว่ากล้วยดีต่อสุขภาพมาแรงเหลือใจ กล้วยน้ำว้าหวีงาม ๆ บางหวีราคาวิ่งไป 50 - 70 บาทแล้วก็มี ส่วนกล้วยหอมก็แพงขึ้นไปอีก ผมในฐานะชมรมคนรักกล้วย ขอเข้าเกียร์หกเชียร์กระแสนี้สุดลิ่มทิ่มประตูเลยจ้ะ คุณ ๆ ที่คิดจะหาอาชีพทำ เห็นเทรนด์อย่างนี้ ก็ไปซื้อที่ลองปลูกกล้วยกันดูเถอะจ้ะ กล้วยขายใบ ขายหวี ขายหน่อ ขายต้น และขายหยวกได้สารพัด เขียนตรงนี้ผมคิดถึงแกงหยวกมาก ๆ  เด็กรุ่นใหม่ไม่มีใครรู้จักหากินยากมากแล้ว ใครที่แกงเป็นจะเชิญผมไปชิมก็ขอบอกว่ากัมเสี่ย ๆ ล่วงหน้าเลยนะจ๊ะ

หมายเหตุ Trend = เทรนด์ = แนวโน้ม,กระแส
กรุณาอย่าว่าผมดัดจริตใช้ภาษาฝรั่งเลยจ้ะ เราใช้กันเกร่อจนแทบเป็นคำไทยไปแล้ว เขียนง่ายดีจ้า 

กล้วยแยกหวี

ผมเป็นคนชอบกินกล้วยและเชื่อในประโยชน์ของกล้วยมาก ตอนที่ Top Supermarket เริ่มเอากล้วยหอมท่ายาง เพชรบุรีแยกหวี มาเป็นแพ็ค ๆ ละ 4 ผลขายแพ็คละ 39 บาทผมก็ซื้อเขากินประจำ ส่วนคุณที่เป็นแฟนห้างอื่นอาจจะงงกับราคานิดหน่อย เพราะกล้วยแพ็ค 4 ผลเท่ากันและนำเข้าจากฟิลิปปินส์เขาขายแค่ 19 บาท แต่ถ้าคุณเป็นนักอ่านฉลาก คุณจะทราบได้ทันทีว่ากล้วยหอมท่ายาง (เกรดส่งออกญี่ปุน) เป็นการผลิตแบบเกษตรอินทรีย์ ปราศจากเคมีและสารพิษ และดิน น้ำ อากาศเขาเหมาะสม ถึงตอนนี้ทั้งห้างใหญ่ ห้างเล็ก รวมถึงร้านสะดวกซื้อก็มีกล้วยแยกหวีแพ็คเล็ก ๆ ขายหมด เร็ว ๆ นี้ นสพ.ประชาชาติธุรกิจรายงานว่าสหกรณ์ฯท่ายางส่งกล้วยหอมจำหน่าย ผ่านเซเว่น ฯ  28,000 ลูกต่อวัน เห็นตัวเลขนี้ผมก็ดีใจว่าคนไทยไม่ทิ้งกล้วยที่เป็นผลไม้สุขภาพชั้นเลิศ เพียงอยากแต่จะเชียร์ให้คุณ ๆ บอกลูกหลานทิ้งไส้กรอกมากินกล้วยกันเพิ่มขึ้นไปอีกจ้า มา ๆ กินกล้วยกัน

แกงส้มดอกแคมาแว้ว

เมื่อเช้าผมฟังวิทยุ FM 99 , ป๋าแป๊ะ บอกคนใน อสมท.ไม่สบายกันเกินครึ่งเนื่องจากอากาศเปลี่ยน ผมเลยต้องงัดวิชาสุดยอดอาหารแกงส้มดอกแค (ที่เขารู้กันทั้งเมือง) และพุงปลาช่อนมาช่วยกันโฆษนา เพื่อให้คุณ ๆ ได้ใช้ป้องกันไข้หัวลมกันจ๊ะ แกงส้มดอกแคหนึ่งถ้วย จะให้คุณได้รับวิตามิน เอ บี ซี รวมทั้งพระเอกของผมโอเมก้า 3 ที่ได้จากกะปิ แถมรสขมผสมตัวยาเสริมสร้างภูมิคุ้มกันจากดอกแค ส่วนปลาช่อนที่เป็นโปรตีนชั้นเลิศจากแผ่นดินจะทำให้คุณมีโปรตีนดี ๆ ไปเสริมสร้างส่วนที่สึกหรอ แต่ก็แหม แกงส้มมันเปรี้ยวนะ ขอไขมันจากพุงปลาไปสร้างความมันนิด ๆ ให้ซดแกงอร่อย ๆ ต้านความเย็น แล้วเวลาคุณหั่นปลาเป็นท่อน ๆ คุณก็ไม่ต้องเอาไส้ปลาออกนะจ๊ะ ปล่อยให้สามประสานคือเครื่องแกงส้มรวมน้ำมะขามเปียก ดอกแค และไส้ปลาทำหน้าที่สมุนไพรต้านไข้ให้คุณจ้า  

น้ำพริกอย่างย่อ

หลัง ๆ นี้ผมอ่านไลน์ที่คนเขาโปรโมทมะกรูด มะนาว ต้านมะเร็งแล้วก็ขำ บรรพบุรุษเราใช้มะกรูด มะนาว มะขาม หอม กระเทียม กะปิ น้ำปลา ฯลฯ มาสร้างอาหารต้านโรค แบบที่ว่า มะนาวโซดา ที่ฝรั่งเอามารายงานว่าดีนั้นเทียบไม่ได้เลยจ้ะ วันนี้จะขอใช้ศัพท์ทางการสักหน่อย น้ำพริกหนึ่งถ้วยประกอบด้วยสารสำคัญทั้งแคลเซี่ยม ฟลาวานอยด์ ไบโอฟลาวานอยด์ อัลลิซิน กรดแอสคอบิก กรดมาลิค โอเมก้า 3 แคปไซซินและอื่น ๆ อีก A ถึง Z อย่างนี้ต้องเรียกซุปเปอร์อาหารต้านโรค หรือ ซุปเปอร์แอนตี้อ๊อกซิแด้นท์แล้วหล่ะ แต่ทุกวันนี้คุณและผมไม่ได้อยู่ยุคขวัญ-เรียม คุณก็จะอ้างว่าคุณไม่มีเวลาตำน้ำพริกใช่ไหมจ๊ะ เอาหล่ะ ๆ คุณโปรดใช้รูปย่อของน้ำพริก ที่เราเรียกว่าน้ำปลาพริก คือน้ำปลา พริกขี้หนู  มะนาว กระเทียมหรือหอม มาทดแทนน้ำพริกจ้ะ อย่าเสียโอกาสต้านโรคคือกินกันแค่ พริกกับน้ำปลา อย่างทุกวันนี้ ถึงผมจะเสียใจที่น้ำพริกหลายชนิดหายไปตามวิถีชีวิตที่เร่งรีบในปัจจุบันแต่ได้โปรดใช้น้ำปลาพริก (รวมมะนาว กระเทียมหริอหัวหอม) มาใช้ป้องกันโรค และรักษาสุขภาพคุณจ้า

น้ำตาลกินได้ แต่อย่าเยอะ

ในเชิงของนักรักสุขภาพแล้วน้ำตาลทรายขาวเป็นวายร้ายอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้ ท่านอาจารย์คึกฤทธิ์ถึงกับเคยเขียนประมาณว่าน้ำตาล (ทรายขาว) เป็นสิ่งผิดพลาดที่มนุษย์สร้างขึ้นมา มีงานวิจัยมากมายที่บ่งบอกว่าน้ำตาลมีโทษมหาศาลและเป็นอาหารของมะเร็ง คุณกินน้ำตาลหนึ่งครั้งมันจะก่อกวนคุณไปหลายชั่วโมงเลยจ้ะ คุณลองสังเกตุตัวคุณเองนะจ๊ะว่าเวลาเราทานของหวานเข้าไปแล้วคุณอาจตาพร่า ง่วงนอน ไม่กระปรี้กระเปร่า นั่นละฤทธิ์ของน้ำตาลเขาละ ฉะนั้นจะว่าไปแล้วเราก็ควรงดน้ำตาลทรายขาวเสียให้ขาด แต่สำหรับคุณ ๆ ที่ชีวิตไม่อาจขาดความรัก อ๊ะขอโทษ ความหวาน ผมมีข่าวดีมาบอก น้ำตาลในตำราไทยและจีน นั้นมีใช้กันหลากหลายถ้าใช้เหมาะสมก็บำรุงกำลังและสุขภาพเราได้ แต่น้ำตาลที่ผมพูดถึงนี้คือน้ำตาลที่ไม่ผ่านกระบวนการผลิตแบบอุตสาหกรรม ซึ่งได้แก่ น้ำอ้อยสด น้ำตาลสดทั้งจากงวงมะพร้าวและงวงตาล น้ำตาลปี๊บ น้ำตาลปึก น้ำตาลโตนด น้ำตาลทรายแดง (แบบที่โรยเฉาก๊วย) ซึ่งทั้งหมดนี้ยังมีสารอาหารและกรดอะมิโนที่ดีต่อสุขภาพเยอะแยะจ้ะ แต่ของหวานคือของหวาน ทานได้แต่อย่าเยอะ ปรุงขนมหวานครั้งต่อไปเลิกใช้น้ำตาลทรายขาวกันไปเลยจ้า

เอเชียทีค

หลายสัปดาห์ก่อนผมทนเสียงลือเสียงเล่าอ้างเกี่ยวกับเอเชียทีคไม่ไหว ผมเลยนั่งรถไฟฟ้าตามลายแทงไปเที่ยวเอเชียทีคจ้ะ พอลงสถานี BTS สะพานตากสินออกประตู 2 เดินออกไปที่ท่าเรือสุดท้ายเพื่อขึ้นเอเชียทีค Shuttle Boat ก็จะเจอแถวยาว ๆ ก็ต่อคิวแถวนั้นเลยไม่ต้องุนงงและสงสัย ผมเอามาเขียนไว้เพราะเห็นฝรั่งพูดกันงง ๆ  ว่าถูกแซงคิวหรืออย่างไร คือท่านั้นมันเป็นท่าเรือของโรงแรมต่างๆ ด้วย คนที่ใช้บริการเรือโรงแรมเขาก็จะไม่ต่อคิวกับเรา เขาเดินไปรอหรือขึ้นเรือโรงแรมเลยจ้ะ อย่างภาพด้านล่างคือเรือของโรงแรมเชอราตัน

พอไปถึงเอเชียทีคผมก็เที่ยวและกินเหมือนที่เขาเขียนกันตามพันทิพแหละ แต่ผมขอเพิ่มมุมของผมหน่อย คือพื้นที่ทั้งหมดของเอเชียทีคมี 72 ไร่ถ้ากลุ่ม TCC เขาให้เช่าทำโกดังสินค้าเหมือนแต่ก่อนเขาก็น่าจะมีรายได้ต่อเดือนประมาณไม่น่าเกิน 5 ล้าน แต่หลังจากจบเฟสแรกซึ่งตามข่าวเขาลงทุนไป 1,000 ล้านบาท และตอนนี้กลายเป็นมีเงินสะพัดปีละกว่า 3000 ล้านบาท ผู้พัฒนาที่ดิน ผู้ค้า สังคมและประเทศชาติได้ประโยชน์อย่างนี้ ผมขอชื่นชมจ้ะ

พอดีผมใช้กล้องมือถือถ่ายในวันฝนพรำ ภาพอาจจะไม่สวยเท่าที่ควรแต่ขอให้ถือว่าเป็นของขวัญจากเพื่อนในวันสบาย ๆ สุดสัปดาห์นะจ๊ะ

ทัศนียภาพขากลับ

ผักชุมชน 1 : พรมมิ

        ผมโชคดีที่อยู่ในชุมชนที่ดี มีเพื่อนบ้านรักกัน และแต่ละบ้านก็จะปลูกต้นไม้เก๋ไก๋แตกต่างกันไป ผมเลยมีไอเดียเรื่องการแบ่งปันพืชผักระหว่างเพื่อนบ้านมาเล่าให้คุณฟัง และผมหวังว่าจะมีเรื่องเล่าต่อไปได้ไม่ขาดสาย อยู่เมืองไทยรักกัน ๆ จ้ะ
       ในฐานะที่ตอนนนี้จะเป็นตอนแรกที่ผมเขียนเรื่องผักชุมชน ผมขอเริ่มต้นจากสมุนไพรชื่อแปลกแต่ปลูกง่ายชื่อว่า "พรมมิ" จ้ะ มีงานมีวิจัยออกมาแล้วว่าการกินพรมมิช่วยป้องกันอัลไซเมอร์ บำรุงความจำ คุณ ๆ ที่ชักจะป้ำ ๆ เป๋อ ๆ บ้างเเป็นครั้งคราวเหมือนผมน่าจะปลูกไว้กินกับน้ำพริก หรือกินเป็นผักสด รสชาติก็โอเคนะ จริงๆขม แต่ถ้ากินทีละไม่มากเกินไปจะมีความซ่าปลายลิ้นเล็กน้อย อร่อยใช้ได้ (มุมรับรสของนักกินผัก) การปลูกก็แสนจะง่ายคือแค่ปักชำและให้ถึงน้ำถึงแดดแค่นี้คุณก็จะมีต้นพรมมิแจกให้เพื่อนบ้านมากมายสบายบรื๋อ เลี้ยงง่ายโตเร็วทีเดียวเชียวแหละ ดูภาพอาจกะขนาดไม่ถูก ก้านและใบเล็กกว่าแพรเซี่ยงไฮ้ มาปลูกพรมมิกันนะจ๊ะ

ทำวีซ่าอเมริกา อัพเดท Oct 2015

วันนี้ขอเลิกใช้สำนวนของคุณ ประยูรที่ผมรักมาทำรายงานพิเศษสักหนึ่งวัน พอดีมีเหตุต้องไปทำวีซ่าอเมริกาเลยค้นข้อมูลจากแหล่งต่าง ๆ แแต่เนื่องจากข้อมูลบางอย่างผมก็หาไม่ได้จากอินเตอร์เน็ตและผมเข้าใจว่ามีการปรับเปลี่ยนวิธีการบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เลยขอถือโอกาสอัพเดทและสรุปวิธีการที่ผมว่าง่ายที่สุดมาให้ในบล็อกนี้ อะไรที่เป็นเกร็ดสำคัญ ๆ ผมจะใช้ตัวสีน้ำเงินนะครับ

ขั้นตอนก่อนสัมภาษณ์

1. เตรียมมือและนิ้วทั้งสิบ - ตามที่เขียนในพันทิพเลยครับ คุณต้องถูกสแกนลายนิ้วมือทั้ง 10 นิ้ว ปัญหาที่ผมเห็นบ่อย ๆ คือสแกนไม่ค่อยติดตอนไปสัมภาษณ์ดังนั้นคุณเตรียมมือและนิ้วให้เห็นลายชัด ๆ อย่าจับของร้อนมากไปและทาโลชั่นบ่อย ๆ วันสัมภาษณ์มือคุณจะได้ชุ่มชื้นที่สุด

2. ถ่ายรูป - การกรอกฟอร์ม DS-106 นั้นต้องแนบรูปถ่ายดิจิตอลครับ ใช้มือถือดีหรือกล้อง เจ๋ง ๆ ถ่ายรูปคุณกะให้ประมาณเป็นรูป 2 x 2 นิ้ว พื้นต้องเป็นพิ้นขาวและต้องเห็นใบหูทั้ง 2 ข้าง พอได้รูปก็ลองนำไฟล์ดิจิตอลไป Test ก่อนเลยที่ https://identix.state.gov/qotw/Upload.aspx?offLwnJFx%2fOumH2xn6Soo%2f2ftITMRFrYn4rM4vhArM%2fnNqhBCkqOQNXIZGCShGc9

ถ้ารูปคุณผ่านก็เอาไฟล์ดิจิตอลที่มีไปให้ร้านถ่ายรูปอัดรูปให้ วันที่ผมไปสัมภาษณ์ถูกขอไปหนึ่งรูป เพราะภาพที่ผมอัพโหลดไปเป็นภาพที่มาจากการสแกนภาพเก่าที่ผมอัดไว้แล้ว

3. กรอกฟอร์ม DS-106 ค่อย ๆ กรอกครับ ค่อย ๆ กรอก เรากลับมาแก้ได้เสมอก่อนที่มันจะเสร็จสมบูรณ์ รายละเอียดผมขอข้ามเพราะขี้เกียจ เอ๊ย มีคนเขียนไว้เยอะแล้ว ตามนั้นเลยครับ ฟอร์ม DS-106 ที่กรอกเสร็จสมบูรณ์จะต้องมีรูปของคุณขึ้น และมี e-mail แจ้งกลับมาพร้อม ฟอร์ม DS-106 แนบมาในเมล์ ถ้าไม่มีถือว่าผิด ดูตัวล่างด้านล่างครับ

4. สร้างโปรไฟล์ - คราวนี้ลุยได้ยาวถึงการชำระค่าธรรมเนียม ถ้าคุณทำถูกคุณต้องพิมพ์ใบ Cash Deposite Instruction กับ Pay-in slip ออกมาได้ นำค่าธรรมเนียมไปชำระที่ธนาคารกรุงศรีอยุธยาเท่านั้นนะครับ ไม่มีการจ่ายเงินใด ๆ ที่ไปรษณีย์อีกแล้ว Pin ก็ไม่ต้องซื้อแล้ว

5. พอจ่ายเสร็จก็รอไปวันรุ่งขึ้นเลย ประมาณหลังเที่ยง ก็มาล็อกอินโปรไฟล์เพื่อทำการนัดสัมภาษณ์

อันนี้ไม่มีเมล์อะไรมาบอกคุณว่าสถานทูตพร้อมให้คุณนัดแล้ว รอหนึ่งวันก็เข้าไปทำการนัดหมายตามวันเวลาที่เราสะดวก

6. ผมเลือกคิวแรก 7 โมงเช้า (ผมเข้าด่าน รปภ. 6.45 น. สัมภาษณ์เสร็จ 7.32 น.เพราะคิวสั้น คิวหลัง ๆ ก็คงช้ากว่าแหละ เพราะตอนผมออกมาแถวเริ่มยาวแล้ว)

7. จะมี e-mail แจ้ง  Appointment Confirmation กลับมา 

หลักฐานที่ต้องนำไป 

ตามพันทิพเลย จริง ๆ แล้วผมเข้าใจว่าสถานทูตรู้ประวัติเราค่อนข้างดีทีเดียว ถ้าคุณโปรไฟล์ดีก็มีการทำงานเป็นหลักแหล่ง เขาไม่เรียกเอกสารอะไรเพิ่มเติมดอกครับ แต่ถ้าแบบการเงินไม่แน่น ยังไม่ทำงานก็คงถูกขอเพิ่มตามที่เขาต้องการ แต่ถ้าคุณแบบว่าไม่ชัวร์อะไรสักอย่าง เขาก็อาจไหว้และ Reject คุณได้ง่าย ๆ 

การเดินทาง 

รถไฟฟ้าลงสถานีเพลินจิต เดินไปออกประตู 2 และต่อแท๊กซี่ ดีและสะดวกครับ ถ้าจะเดินก็เลี้ยวซ้ายไปตามถนนวิทยุจนกว่าจะเจอคิวยาว ๆ ไม่ต้องกลัวหลง เดินประมาณ 10 นาทีเหงื่อซึม ๆ ไกลเหมือนกันเนาะ เดินตอนขากลับดีกว่าถ้าอยากเดิน

เวลาไปถึง 

30 - 40 นาทีก่อนการสัมภาษณ์พอ

ขั้นตอนที่หน้าสถานทูต

ต่อแถวรอ เตรียมฟอร์ม DS-106 กับ Passport ไว้ครับ จะมีน้อง ๆ มาเช็คคิวและเขียนเวลาให้ที่หัวของฟอร์ม พร้อมแจกบัตรเคลือบพลาสติกสี ๆ ไว้ให้ ผมได้ บัตรเบอร์ KKK สีม่วง 

ขั้นตอนรักษาความปลอดภัย

1. ถือบัตรเคลือบพลาสติกสีที่ได้ไว้พร้อมกับบัตรประชาชนหรือใบขับขี่ ตอนนี้เราก็เคลื่อนตัวตามคิวไปจนถึงปากประตู รปภ.ยื่นบัตรสีให้เพื่อเข้าไป  

2.ยื่นบัตรประชาชนให้เจ้าหน้าที่เพื่อฝากมือถือ 1 เครื่องที่เค้าเต้อร์   อย่าเอามือถือมากกว่าหนึ่งเครื่องและกระเป๋าสะพายไปนะครับ ชีวิตคุณจะยุ่งทีเดียว เท่าที่ผมเห็นเขาถือซองสีน้ำตาลไปกัน ผมแนะนำให้คุณใช้ซองพลาสติกที่มีหลาย ๆ ช่อง เพื่อใส่บัตร และเอกสารแยกกันเป็นสัดส่วนไว้ก็จะดี

3.เอาแฟ้มหรือซองที่คุณเอาไป และของในกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกงยกเว้นธนบัตรและเศษเหรียญออกมาใส่ในถาดเพื่อทำการสแกนโดยตัวคุณก็เดินไปหา รปภ. เพื่อทำการสแกนเหมือนในสนามบิน 

4. รับของและผลักประตูเดินเข้าส่วนในของสถานทูต

ขั้นตอนเตรียมเอกสาร

เดินไปตามทางเดินสักหน่อยจะเจอที่นั่งรอตรงสระน้ำ ถัดไปอีกนิดจะมีเค้าเต้อร์กระจก คล้าย ๆ ที่ขายตั๋วรถทัวร์ คนที่ยังไม่ถึงเวลานัดหมายก็นั่งรอ ส่วนคนที่ถึงเวลานัดแล้วก็เดินไปที่เค้าเต้อร์จัดเอกสาร จะมีเจ้าหน้าที่คนไทย 2 คนนั่งอยู่ เขาจะขอฟอร์ม DS-106 กับ Passport จัดใส่แฟ้มพลาสติกให้ ชี้ทางให้ และบอกให้เราอ่านป้ายเรื่องการจัดส่ง Passport กลับคืนให้เรา เราก็กลับหลังหันเดินตามทางเดินที่เขาชี้ ไปอ่านป้ายแล้วเดินไปที่ห้องสัมภาษณ์   มันมีเก้าอี้ดักอยู่หน้าห้องดูแล้วงงนิดหน่อย แต่เราไม่นั่งเราเข้าห้องไปเลย

ขั้นตอนสแกนลายนิ้วมือ

ในห้องนี้กงสุลกับเจ้าหน้าที่สแกนลายนิ้วมือจะอยู่รวมกัน แต่ไม่ต้องง มันจะมีสายกั้นเป็นทางเดินให้เราไปที่ช่อง 11-15 ก่อน ถ้าเจ้าหน้าที่ช่องไหนว่างเขาก็จะเรียกให้ก็เดินเข้าไป  ช่องนี้เราจะถูกสแกนลายนิ้วมือทั้งหมด วางตรง ๆ ตามที่เค้าสั่งแค่นั้นละครับ ไอ้ที่เราเพียรทำให้มือขุ่มชื้นไว้ตั้งแต่ต้นมาส่งผลดีตอนนี้แล้ว จากนั้นเขาจะขอแฟ้มพลาสติกเราไป ซักถามเราเพิ่ม ขอดูเอกสารเพิ่ม หรือขอรูปเพิ่ม เจ๊คนดังก็อยู่ช่องนี้ แต่ผมว่าถ้าเราเตรียมตัวมาดี ให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ

ขั้นตอนสัมภาษณ์

พอผ่านจุดข้างต้นเราก็จะกลับหลังหันไปเข้าคิวเพื่อสัมภาษณ์กับกงสุล ซึ่งทุกท่านจะพูดไทยได้อยู่แล้ว

ลุยครับลุย ตอบให้ฉาดฉาน ถ้าเขาขอพูดภาษาอังกฤษด้วยก็น่าจะดี เพราะเขาน่าจะมั่นใจแล้วว่าคุณไม่ไปตกระกำลำบากในอเมริกา ผ่านหรือไม่ผ่านก็รู้กันตรงนี้ เขาจะบอกว่าอีกกี่วัน Passport พร้อม วีซ่า จะส่งกลับไปถึงเรา ไม่ต้องไปเขียนซองส่งไปรษณีย์อะไรอีกแล้ว สวัสดีเขาแล้วเดินกลับมาตามทางเดิมเพื่อรับมือถือที่ฝากไว้ จากนั้นจะกลับบ้านหรือลั้นลาในเมืองก็เอาที่สบายใจเลยก็แล้วกัน  

Nice to meet you อเมริกา, สวัสดีครับ