หลัง ๆ นี้ผมอ่านไลน์ที่คนเขาโปรโมทมะกรูด มะนาว ต้านมะเร็งแล้วก็ขำ บรรพบุรุษเราใช้มะกรูด มะนาว มะขาม หอม กระเทียม กะปิ น้ำปลา ฯลฯ มาสร้างอาหารต้านโรค แบบที่ว่า มะนาวโซดา ที่ฝรั่งเอามารายงานว่าดีนั้นเทียบไม่ได้เลยจ้ะ วันนี้จะขอใช้ศัพท์ทางการสักหน่อย น้ำพริกหนึ่งถ้วยประกอบด้วยสารสำคัญทั้งแคลเซี่ยม ฟลาวานอยด์ ไบโอฟลาวานอยด์ อัลลิซิน กรดแอสคอบิก กรดมาลิค โอเมก้า 3 แคปไซซินและอื่น ๆ อีก A ถึง Z อย่างนี้ต้องเรียกซุปเปอร์อาหารต้านโรค หรือ ซุปเปอร์แอนตี้อ๊อกซิแด้นท์แล้วหล่ะ แต่ทุกวันนี้คุณและผมไม่ได้อยู่ยุคขวัญ-เรียม คุณก็จะอ้างว่าคุณไม่มีเวลาตำน้ำพริกใช่ไหมจ๊ะ เอาหล่ะ ๆ คุณโปรดใช้รูปย่อของน้ำพริก ที่เราเรียกว่าน้ำปลาพริก คือน้ำปลา พริกขี้หนู มะนาว กระเทียมหรือหอม มาทดแทนน้ำพริกจ้ะ อย่าเสียโอกาสต้านโรคคือกินกันแค่ พริกกับน้ำปลา อย่างทุกวันนี้ ถึงผมจะเสียใจที่น้ำพริกหลายชนิดหายไปตามวิถีชีวิตที่เร่งรีบในปัจจุบันแต่ได้โปรดใช้น้ำปลาพริก (รวมมะนาว กระเทียมหริอหัวหอม) มาใช้ป้องกันโรค และรักษาสุขภาพคุณจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น