ไม่ได้ทำใดผิดติดร่างแห
แค่หายใจทำไมต้องใช้โขลน
มาชี้หน้าว่าเป็นโจรกลุ่มโชกโชน
ถูกจับโยนข้อหาอาชญากรรม
ไม่ได้ทำใดผิดติดคุกก่อน
คืนนี้นอนซังเตตลอดค่ำ
ต้องรอผลพิพากษาความระยำ
โทษประหารอาจนำมาให้เลย
แสนเสียดายวันวานที่หวานหอม
เคยนั่งล้อมอำเช่นเล่นเฉลย
ต่อแต่นี้ไม่มีที่เคยเคย
ต้องอยู่เฉยขังเดี่ยวเบี้ยวไม่มี
คุกโควิดติดคุกต้องถูกจับ
เฝ้ามองฝานั่งนับแต่วันที่
กินอาหารกันตายที่พอมี
ถูกกักขังอย่างนี้เพราะอะไร ?
"ถึงไม่ผิดเพื่อนก็ผิดพ่อก็ผิด
ปู่ย่าผิดติดมาแต่ไหนไหน
เจ็ดชั่วโคตรผิดมาและผิดไป
จะเอาไหมให้ประหารราญสิ้นตอ ?"
" ถ้าไม่อยากหั่นเหี้ยนอย่าหือหา
ปิดวาจาบ้าบอนะร้องขอ
มือที่ทำจำไว้ล้างให้พอ
ต่อคราบบาปแต่ชั้นพ่อที่จัญไร "
ไม่มีแล้ววันเก่าเก่าเหงาใจจัง
แอบมานั่งมองฝาน้ำตาไหล
คุกจำยอมขังตนต้องทนไป
จำใส่ใจในคุณค่าเวลามี
--- นลินมณี---
๓๐. เมษายน. ๒๕๖๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น