วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2559

ดื่มชาเถอะเรา

เมื่อครั้งผมยังเล็กและก๋วยเตี๋ยวหมูแสนอร่อยขายชามละหกสลึง ไม่ว่าร้านข้าวผัดหรือร้านก๋วยเตี๋ยวจะมีน้ำชาหรือน้ำเปล่าใส่น้ำยาอุทัยให้ลูกค้ากิน พ่อผมจะชงชาสามม้าใส่กาไว้เป็นประจำ ท่านว่าไว้กินแก้เลี่ยน (คนไหหลำออกเสียงว่าเลี้ยน บางคนก็บอกเอียน) แก้กระหาย บางครั้งเด็ก ๆ ท้องเสียผู้ใหญ่ก็จะชงชาอ่อน ๆ ให้ดื่ม ชะลอการถ่ายท้อง แต่ผมไม่ชอบทั้งรสและกลิ่นของชาเลยจ้ะ จนผมโตมา ๆ ในยุคที่ผัดกระเพราน้ำมันเยิ้ม ๆ ครองเมือง ผมก็เริ่มหัดดื่มชาเพื่อสุขภาพ ครั้งหนึ่งผมดื่มชาที่เดอะฮอร์สชู พอยท์ ชาสีใสแจ๋วแต่รสขมและชุ่มฉ่ำอยู่ในลำคอ  คุณลองดื่มชาหลังกินอาหารแล้วคุณจะทราบว่าปากคุณหายมันและคาเฟอีนที่อยู่ในชาก็จะกระตุ้นคุณให้ปราดเปรียวได้ในตอนบ่ายจ้ะ ชาดีจริงหรือไม่ผมก็ขอให้คุณสังเกตุเวลาคุณไปเมืองจีนซีจ๊ะ หนึ่งในชาติพันธุ์ที่มีอารยธรรมเป็นพัน ๆ ปี นั้นดื่มชากันทุกที่ทุกสถาน ทุกช่วงวัย เวลาคุณเข้าไปในภัตตาคารเขาจะถามว่าดื่มชาอะไรดีก่อนจะถามว่าคุณจะกินอะไร

ชานั้นเป็นเครื่องดื่มที่ดื่มทั้ง จีน ฝรั่ง แขก ไทย และอีกหลายชนชาติ ลำพังชาเองนั้นมีมากมายหลายสายพันธุ์ หลากหลายวิธีการผลิต และถูกผสมปรุงแต่ง (Blended) ต่อไปอีกมากมาย  ชาผลไม้ ชาดอกไม้ แต่ละท้องถิ่นก็ถูกรังสรรค์ต่อไปไม่รู้จบ ผมจะยังไม่เล่าประโยชน์ของชาทั้งหมดในคราวนี้ ผมจะให้คุณ ๆ ไปทดลองดื่มชากันก่อน ขอแต่ว่าอย่าทำลายคุณค่าของชาด้วยการดื่มชาผสมน้ำตาลกันบ่อยนักเลยจ้ะ


ชาจีน ชาอังกฤษ ชาอินเดีย ชาฮอลแลนด์ผมกินบ่อย แต่ชาฝรั่งเศสที่เขาว่าเป็นเบอร์หนึ่งอย่าง  Mariage frères นั้นผมไม่เคยกินจ้ะ












ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น