ตั้งแต่ผมยังเล็กผมมีหน้าที่ออกไปซื้อของให้พ่อ แม่ และพ่อแม่บุญธรรม ตอนเช้า ๆ ที่ตลาดสดแถวบ้าน พอจ่ายตลาดครบตามรายการทั้งหมดแล้ว ผมจะเดินไปเอาหนังสือพิมพ์ที่แผงหนังสือเจ้าประจำ หลังจากผมนำของส่งครัวผมจะนั่งอ่านหนังสือพิมพ์บนโต๊ะไม้หน้าบ้าน ท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ ตอนเช้า การ์ตูนชุดขบวนการแก้จนของประยูร จรรยาวงษ์จะเป็นหน้าแรก ๆ ที่ผมเปิดหาเสมอ ผมอ่านขบวนการแก้จนตั้งแต่ผมรู้จักในหน้าหนังสือ จนประยูร จรรยาวงษ์ตาย และยังสะสมหนังสือของท่านไว้ด้วย เสียดายที่หลัง ๆ ไม่เห็นใครนำมาพิมพ์แล้ว เมื่อคนที่มีคุณค่าและราชาการ์ตูนไทยตายแต่ผมไม่หายคิดถึง ผมจึงขออนุญาตเขียนคล้าย ๆ กันกับท่านไว้อ่านเองให้หายคิดถึง ใครอยากอ่านก็ตามมา เสียดายแต่ว่าผมเขียนการ์ตูนไม่เป็นเท่านั้นเองจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น